Ελθέτω η βασιλεία σου

Μετά την επεξήγηση που δώσαμε στην έννοια της βασιλείας του Θεού, η παράκληση αυτή γίνεται ευκολότερα κατανοητή. Σύμφωνα με τον Πάπα Βενέδικτο 16ο, η παράκληση αυτή συνοψίζεται στα εξής σημεία (βλ. σελ. 150-152):
1ον. Το πρωτείο του Θεού
«Πρώτα απ΄όλα να επιζητείτε τη βασιλεία του Θεού και την επικράτηση του θελήματός του» (Μτ. 6,33). Με τη φράση αυτή καθορίζεται η προτεραιότητα στη στάση και στη συμπεριφορά του ανθρώπου. Ο Θεός πρέπει να έχει το πρωτείο στην ζωή του ανθρώπου. Τον παρακαλούμε να εισακούσει το αίτημα αυτό και να μας βοηθάει να εφαρμόζουμε στην καθημερινή μας ζωή τη στάση αυτή.

2ον. Η κυριαρχία του Θεού
Ζητούμε από τον Θεό να κυριαρχεί στη ζωή μας, που σημαίνει να «έλθει μέσα μας», να επικρατήσει η «βασιλεία του». Η ιστορία της προσευχής του Σολομώντα αμέσως μετά την ανάληψη της βασιλείας του, εκφράζει με θαυμαστό τρόπο το πνεύμα που πρέπει να διέπει κάθε χριστιανό. Στη δυνατότητα που του χορήγησε ο Θεός να ικανοποιήσει ένα αίτημα, ο Σολομών του ζητά: «Δώσε μου λοιπόν Κύριε, τη σοφία που χρειάζομαι για να διοικώ το λαό σου και να διακρίνω τι είναι καλό και τι κακό γι΄αυτούς, γιατί χωρίς αυτήν την ικανότητα, ποιος θα μπορούσε να κυβερνήσει αυτόν το λαό σου, τον τόσο πολυπληθή» (Γ! Βασ. 3,9). Δεν του ζητά περιουσία, τιμή, εξολόθρευση των εχθρών ή και χρόνια πολλά.. Του ζητάει κάτι πολύ ουσιαστικό: μια καρδιά που ακούει, που είναι ικανή να διακρίνει μεταξύ καλού και κακού. Όλα τα άλλα έπονται.
Αυτό ζητούμε και εμείς με το αίτημα «ελθέτω η βασιλεία σου»: μια καρδιά που να υπ-ακούει ώστε να κυριαρχεί ο Θεός και όχι εμείς.
3ον. Η βασιλεία του Θεού ταυτίζεται με το Πρόσωπο του Ιησού
Όπου υπάρχει Εκείνος, εκεί είναι και η βασιλεία του Θεού. Παρακαλούμε λοιπόν τον Θεό να ακούμε και να βρισκόμαστε σε κοινωνία με τον Ιησού Χριστό, για μεγαλύτερη και ουσιαστικότερη κοινωνία μαζί του (Γαλ. 3,28).
Ο Reinhold Schneider, συγγραφέας του βιβλίου Das Vaterunser, περιγράφει την κατάσταση αυτή με τον εξής εντυπωσιακό τρόπο: Η ζωή αυτής της βασιλείας αποτελεί τη συνέχεια της ζωής του Χριστού στους δικούς του. Στην καρδιά η οποία δεν τροφοδοτείται από τη ζωτική δύναμη του Ιησού η βασιλεία εκπνέει (…) Αντιθέτως εγκαινιάζεται στην καρδιά η οποία αγγίζεται από τη βασιλεία και μεταμορφώνεται (…) Οι ρίζες αυτού του αιώνιου δέντρου αναζητούν να διεισδύσουν σε κάθε καρδιά. Η βασιλεία είναι μία και συνίσταται αποκλειστικά από τον Κύριο, ο οποίος αποτελεί τη δύναμη και το κέντρο της ( Σελ. 31). Ο δε Παύλος αναφερόμενος στη βασιλεία του Θεού λέει τα εξής: «25Πράγματι, ο ίδιος ο Χριστός πρέπει να βασιλεύσει εωσότου θέσει όλους τους εχθρούς κάτω από τα πόδια του. 26Τελευταίος εχθρός που θα καταστραφεί, θα είναι ο θάνατος, 27αφού, όλα τα υπέταξε κάτω από τα πόδια του. 'Οταν λέει "όλα υποτάχθηκαν", είναι φανερό πως δεν συμπεριλαμβάνεται εκείνος που του τα υπέταξε όλα. 28'Οταν, λοιπόν, θα του υποταχθούν τα πάντα, τότε και αυτός ο Υιός θα υποταχθεί σε εκείνον που τα έθεσε όλα κάτω από την εξουσία του, ώστε ο Θεός να είναι τα πάντα σε όλα» (Α! Κορ. 15,25-28).

Πέτρος Ανδριώτης