Η Εκκλησία διακηρύττει και αναβαθμίζει τις αξίες και τα δικαιώματα του ανθρώπου

Για τη θέση της Εκκλησίας στα ζητήματα της ελευθερίας, της αξίας, των δικαιωμάτων και εν γένει του σεβασμού του ανθρώπου, έχει σημασία να δώσουμε το λόγο στην ίδια την Εκκλησία, η οποία δια στόματος των 2500 Επισκόπων που συγκροτούσαν την Β! Σύνοδο του Βατικανού, μεταξύ πολλών άλλων, διατύπωσαν επισήμως και τα εξής:
«Τα Ευαγγέλιο αναγγέλλει και διακηρύττει την ελευθερία των παιδιών του Θεού, καταδικάζει κάθε δουλεία, που σε τελευταία ανάλυση είναι συνέπεια της αμαρτίας, τιμά ως ιερή και άγια την αξία της συνείδησης και την ελεύθερη εκλογή της, προτρέπει ακατάπαυστα τους ανθρώπους να πολλαπλασιάσουν όλα τα τάλαντά τους, βάζοντάς τα στην εξυπηρέτηση του Θεού και στην ωφέλεια των ανθρώπων, προτρέπει όλους στην αγάπη όλων. Όλα αυτά ανταποκρίνονται στον θεμελιακό νόμο της χριστιανικής οικονομίας. Γιατί, αν και ο ίδιος ο Θεός είναι Σωτήρας και Δημιουργός, Κύριος και της ιστορίας της ανθρωπότητας και της ιστορίας της σωτηρίας, όμως στην ίδια αυτή Θεϊκή τάξη όχι μόνο δεν καταργείται η σωστή αυτονομία του πλάσματος, και προπάντων του ανθρώπου, αλλά αντίθετα αποκαθίσταται και εδραιώνεται στην αξία της.
Γι΄αυτό η Εκκλησία, με τη δύναμη του Ευαγγελίου που της έχει ανατεθεί, διακηρύττει τα δικαιώματα του ανθρώπου, αναγνωρίζει και εκτιμά παρά πολύ τη δυναμικότητα με την οποία σήμερα τα δικαιώματα αυτά προάγονται παντού. Αλλά η προαγωγή αυτή πρέπει να εμποτιστεί από το πνεύμα του Ευαγγελίου και να προστατευτεί από κάθε μορφή λαθεμένης αυτονομίας. Γιατί όλοι αντιμετωπίζουμε τον πειρασμό, να νομίσουμε ότι τα προσωπικά μας δικαιώματα σώζονται μόνο όταν είμαστε απαλλαγμένοι από κάθε κανόνα του θεϊκού νόμου. Αλλά στην περίπτωση αυτή, η αξία του ανθρώπου όχι μόνο σώζεται, αλλά μάλλον χάνεται» (GS αρ. 41).
Είναι γεγονός ότι η ανθρωπότητα σημείωσε εντυπωσιακή πρόοδο στον τομέα της υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, στην εξασφάλιση της αξιοπρέπειας, της ελευθερίας και του σεβασμού του ανθρώπου. Παρόλα αυτά, σε πολλές Χώρες του κόσμου, ακόμα και στις λεγόμενες αναπτυγμένες οικονομικά, πολιτικά και πολιτιστικά, οι παραπάνω αξίες καταπατώνται βάναυσα σε βάρος σχεδόν πάντοτε των πιο αδύναμων.
Η Εκκλησία που έχει παγκόσμιο και θρησκευτικό χαρακτήρα, όχι μόνο διακηρύττει τις αξίες αυτές, αλλά και τις αναβαθμίζει βεβαιώνοντας ότι θεμελιώνονται στο «Θεϊκό σχέδιο και στη Θεϊκή τάξη».