Για τη μελέτη της έκτης αυτής παράκλησης της Κυριακής προσευχής, αρκεί να περιοριστούμε στα κύρια σημεία της ερμηνείας που δίνει ο Πάπας Βενέδικτος 16ος στο βιβλίο του «Ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ».
Στηριζόμενος σε κείμενα της Αγίας Γραφής, ο Πάπας λέει συνοπτικά τα εξής: Καταρχάς θα πρέπει κατηγορηματικά να δηλώσουμε ότι ο πειρασμός δεν έρχεται από τον Θεό. Τούτο βεβαιώνεται από τον Άγιο Ιάκωβο (βλ. Επιστ. 1,13) και τον ευαγγελιστή Ματθαίο ( βλ. Μτ. 4,1). Όμως στη μεσσιανική αποστολή του Ιησού εντάσσεται η δοκιμασία και η νίκη των πειρασμών που πάντα παραπλανούν την ανθρωπότητα και την απομακρύνουν από τον Θεό. Κατέβηκε στον Άδη, - στο πεδίο όπου υφιστάμεθα πειρασμούς και συχνά ενδίδουμε -, για να μας πάρει από το χέρι και να μας οδηγήσει επάνω. Ο Ιησούς Χριστός πρέπει να υποστεί τους πειρασμούς μέχρι σταυρικού θανάτου για να μας διανοίξει την οδό της σωτηρίας. Δηλαδή ο Θεός έγινε άνθρωπος και υπέστη όλες τις συνέπειες της ανθρώπινης κατάστασης. (βλ. Εβρ. 2,18 και Εβρ. 4,15-16).
Ο Σατανάς κατηγορεί τον άνθρωπο ο οποίος αν και πλάστηκε « κατ΄εικόνα και ομοίωση του Θεού», ενδιαφέρεται μόνο για το άτομό του και την απόλαυσή του. Τούτο, θα αποδειχθεί, λέει ο Σατανάς, με τον δίκαιο Ιώβ: όταν τα πάντα του αφαιρεθούν, τότε αυτός και η ευλάβειά του γρήγορα θα χαθούν. Γι΄αυτό και ο Θεός, με αυστηρά καθορισμένα όρια, επιτρέπει στον Σατανά να τον δοκιμάσει, και όχι να τον κάνει να υποκύψει.
Τα πάθη κι οι δοκιμασίες του Ιώβ, θα φέρουν τη δικαίωσή του. Μέσω της πίστης του, η οποία δοκιμάζεται στα δεινά του, αποκαθίσταται η τιμή του ανθρώπου.
Τα πάθη του Ιώβ προδιαγράφουν τα πάθη των οπαδών του Χριστού. Ο Χριστός δοκιμάστηκε μέχρις εσχάτων, αποκατάστησε την τιμή όλων μας και μας έδειξε την πορεία προκειμένου ακόμη και στο πιο βαθύ σκοτάδι των δοκιμασιών να μην χάνουμε την πίστη στον Θεό.
Για να ωριμάσουμε, για να περάσουμε από την επιφανειακή ευλάβεια στη βαθιά σχέση και ενότητα με τον Θεό, είναι απαραίτητο να διαβούμε μέσα από δοκιμασίες. Η κάθαρση και η μεταμόρφωση του ανθρώπου γίνεται σταδιακά και περνά πάντα μέσα από αναταράξεις, αγώνες, πειρασμούς, δοκιμασίες.
Αυτός είναι ο λόγος που ο Θεός επιτρέπει τους πειρασμούς, δίνει στο κακό ένα κομμάτι ελεύθερου πεδίου. Γι’αυτό και εμείς, με την έκτη παράκληση της Κυριακής προσευχής, λέμε στον Κύριο: Σε παρακαλούμε δες τα όρια της δύναμής μας και μη μας εμπιστεύεσαι υπερβολικά. Μείνε κοντά μας όταν μας βασανίζουν οι πειρασμοί.
Με τις δοκιμασίες και τους πειρασμούς, συνειδητοποιούμε τα όριά μας, διαπιστώνουμε τις αδυναμίες μας και γινόμαστε λιγότερο εγωιστές. Καταλαβαίνουμε πως στηριζόμενοι μόνο στις δικές μας δυνάμεις, δεν μπορούμε να αναπτυχθούμε πνευματικά. Καταλαβαίνουμε πόση ανάγκη έχουμε από τη βοήθεια και τη χάρη του Θεού. Και αυτό ακριβώς ζητούμε στην παράκληση που μελετήσαμε.
Πέτρος Ανδριώτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου